متن زیر شما را برای انتخاب بهتر این شاهکار کمک می‌کند:
كتاب «قلعه‌ی حیوانات» در طول زمستان سال 1944 نگاشته شد و بسیاری از ناشرین ظاهراً حس می‌كردند كه زمان برای چنین انفجاری نامناسب باشد؛ نبرد استالینگراد (بزرگ‌ترین نقطه‌ی عطف جنگ) در ژانویه‌ی 1943 به پیروزی منجر شد و ارتش سرخ در آوریل سال 1945 وارد برلین شد. اورول قبل از پذیرفته شدن كتاب فكر كرده بود كه با یك مقاله‌ی مقدماتی در مورد آزادی مطبوعات آن را به چاپ رساند. او معتقد بود كه خط ضداستالینی كتاب «ستایش از كاتولونیا» بسیاری از روشن‌فكران ادبی را به دشمنی با او انگیخته بود. اورول در ایده‌ی انقلابی كه به وسیلهی حیوانات مزرعه به انجام رسید، نوعی از استعاره‌ی گسترده (به‌طور تكنیكی، یك افسانه) را یافت كه با كمك آن توانست تجارب دست اول خویش از اسپانیا و آن‌چه او در مورد روسیه‌ی شوروی خوانده بود را تجسم بخشد و به همین وسیله توانست احتمالات ذاتی حكومت مستبد در هر تصرف قدرت انقلابی را نمادپردازی كند. او نوشت «این بود اولین كتابی كه در آن سعی كردم اهداف سیاسی و اهداف هنری را با آگاهی كامل به آن‌چه انجام می‌دادم در كلی واحد تركیب كنم.» این تلاشی بود برای خلق قطعه‌ای از آن «ادبیات زندان‌های سیاسی» كه او حس می‌كرد انگلستانی محفوظ به خواندنش محتاج بشود. تحت رژیم ناتوان انسان زارع، جونز، حیوانات كه زندگیشان تهی از خوشحالی و آسودگی و بدبختانه برده‌وار و كوتاه است، به وسیلهی میجر، فیلسوف انقلاب رهبری می‌شوند و آن‌ها نه به خاطر این‌كه در طبیعتشان است بلكه به خاطر این‌كه حیوانات قربانیان استثمارگرانند این‌گونه هستند:
«رفقا! بنابراین مثل روز روشن نیست كه سرچشمه تمام مشقات و ناگواری‌های زندگی ما ظلم و ستم نوع بشر است؟ فقط باید از شرّ انسان خلاص شویم تا مالك حاصل كار خود شویم. در این صورت یك شبه ثروتمند و آزاد خواهیم شد. حال چه باید كرد؟ بسیار ساده است باید برای انقراض نسل بشر با تمام توان خود شب و روز كار كنیم... و به خاطر داشته باشید كه در عزم راسختان هرگز سستی راه نیابد. هیچ بحث و جدلی نباید گمراهتان كند. هرگز به آن‌ها كه می‌گویند حیوانات و بشر منافع مشتركی دارند و ترقی و خوشبختی یكی از آن دیگری است، گوش فرا ندهید. این‌ها همه دروغ است. انسان به منافع هیچ موجودی علاقه ندارد مگر خودش. و در این مبارزه بگذارید بین ما حیوانات وحدت و رفاقت كامل به وجود آید. انسان‌ها همه دشمنند، حیوانات همه رفیقند... و همچنین به خاطر داشته باشید كه ما در نبرد علیه انسان هرگز نباید درصدد تقلید از او برآییم. حتی وقتی كه بر او پیروز شده‌اید هم خصوصیات زشت و ناپسند او را نپذیرید... همه‌ی عادات انسانی ناپسندند و از همه مهم‌تر، هیچ حیوانی نباید هم‌نوع خود را مورد ظلم و ستم قرار دهد. قوی یا ضعیف، باهوش یا كم‌هوش همه با هم برادریم. هیچ حیوانی تحت هیچ شرایطی نباید حیوان دیگری را به قتل برساند. همه‌ی حیوانات با هم برابرند.»
اورول كتابش را با تیتر «داستانی افسانه‌ای» مزین ساخت، كتابی كه ثابت كرد تحلیلی مأیوس‌كننده است. این یأس برای بسیاری از مردم غرب، به یكی از بزرگ‌ترین تجارب بالفعل در طراحی سیاسی تبدیل شده بود، همان‌طور كه انقلاب 1917 روسیه جایش را به روسیه‌ی استالینیستی سال‌های سی و چهل سپرده بود.
در كتاب «قعله‌ی حیوانات» ممكن است تشابهاتی با تاریخ شوروی بین 1917 تا 1945 خوانده شود. بنابراین ناپلئون نمایانگر استالین است و اسنوبال تروتسكی كه نزاعش با استالین پس از مرگ لنین در سال 1924 به اخراج وی از حزب و از خود روسیه در سال 1929 انجامید. نقش هدایتگر تروتسكی در خیزش بلشویكی اكتبر 1917 و در جنگ داخلی به وسیلهی تاریخ‌نویسان شوروی ناچیز انگاشته شد، همان‌گونه كه رهبری نظامی انسوبال به وسیلهی خوك‌ها بی‌ارزش نمایانده شد. مولی نمایانگر آن دسته روسیانی است كه پس از سال 1917 از كشور فرار كردند. باكسر نمایانگر پرولتاریای وفادار است، مؤسس كلاغ سیاه نمایانگر كلیسای ارتدكسی روسیه است. متشابهاً نبرد گاودانی نمایانگر جنگ داخلی است كه از پس انقلاب پدیدار شد (جونز به وسیلهی مردانی از مزارع همسایه‌ی فوكسوود و پینچ فیلد مورد كمك قرار گرفت، بعضی كشورهای غربی برای كمك به نیروهای سفید روسی اسلحه فرستادند.) نبرد آسیاب بادی تجاوز آلمان در سال 1941 است. بنای آسیاب بادی تجسم صنعتی كردن روسیه است. سیاستی كه استالین پس از آن‌كه ابتدا با آن مخالفت ورزیده بود از تروتسكی غصب كرد.
ممكن است ارتباط‌هایی در جزییات تقریباً كوچك مشاهده كرد، مثلاً این حقیقت كه دو گوسفند به كشتن یك فدایی پیرو ناپلئون اقرار می‌كنند، و اتهاماتی كه در محاكمات تصفیه‌ی حزبی مسكو مطرح شد كه مرگ رمان‌نویس روسی گوركی وقتی چند عنصر ضدانقلابی زیر پنجره‌ی اتاق خوابش آتش روشن كردند شتابان شده بود. پرچم شاخ و سم، یادآ وری‌های چاپلوسانه از ناپلئون، آمار دروغینی كه در مورد مسایل اساسی ارایه می‌شد، همگی قسمتی از فضای روسیه‌ی استالیستی هستند.
ولی دو مسأله اهمیت دارد. این كتاب یك تمثیل نیست كه در آن هر چیز نماینده‌ی چیزی دیگر باشد. خواندن آن به این شكل آن را به این جدول متقاطع سفسطه‌آمیز تنزل می‌دهد. بنابراین هیچ تصویر منطبق بر لنین وجود ندارد (میجر قبل از این‌كه خیزش واقع شود، می‌میرد) و مزرعه به زندگی خویش ادامه می‌دهد. لازم نیست دوستی بین كلوور و باكسر، یا بی‌اعتمادی بنجامین به صداقت موجودات، به زبان واقعی توضیح داده شوند. شورش مرغ‌ها به نظر می‌آید مشابه شورش ملوانان در كرونشتات در سال 1921 می‌باشد، دو مزرعه‌دار فردریك و پیلكینگنون نمایانگر آلمان و انگلستان هستند. ولی كار كردن روی این سطح جزییات (كه ممكن است به تاریخی غیرواقعی رهنمون شود) برای داشتن دركی از كتاب ضروری نیست.
در واقع با چنین كاری ممكن است مفاهیم وسیع‌تر داستان افسانه‌ای اورول را از دست داد. نام ناپلئون را احتمالاً برحسب تصادف به وی نداده‌اند و انقلاب روسیه تنها انقلابی نیست كه به دیكتاتوری منتهی شده است. اگر قسمت‌های مربوطه را بخوانید، آن‌جا داستان خود وورد روورت را از جنبشی كه با سقوط باستیل آغاز گشت، چگونه به ترور ژاكوبین انجامید، در مورد خدای دیگری كه درماند خواهید یافت. قلعه‌ی حیوانات ظاهراً چند سال پیش به‌طور سریال در یك روزنامه‌ی مخالف در غنای تحت سلطه‌ی نكرومه به چاپ رسید، و برای خوانندگانش در آن زمان ناپلئون می‌توانست كسی دیگر، شخصیتی محلی‌تر باشد.
«تمام حیوانات برابرند، ولی بعضی حیوانات برابرترند»، مشهورترین جمله‌ای است كه اورول برای همیشه نوشت. این جمله چیزهایی در مورد انسان‌ها و تاریخشان به‌خصوص در قرن بیستم بیان می‌كند. این جمله همچنین بیانگر بسیاری مسائل در مورد انقلاب روسیه كه بخشی ـ شاید بخشی مركزی ـ از تاریخ قرن بیستم می‌باشد، است.
برای ثبت نظر، لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.